Ben seni bir okyanusun derinliginde buldum da sevdim
Parlak bir inciydin benim için
Paha biçilmez bir inci
Ben seni soguk ve Yagmurlu bir günde
Seni Düşünürken gülüsündeki sicakligin içime dolup da
Beni sardigi bir anda sevdim
Seni sadece selvi boyun, siyah saçların yada kara gözlerin
Güzel bir yüzün var diye degil
Fikirlerinle, konusmandaki Güzelliğin ve benim o kor halde yanan Yüreğimle sevdim
Ben seni derinden ve hissederek sevdim
Her kalp atisimda vücudumun dört bir kösesine yayildigini
Beni sardigini onu nefes alisimda cigerlerime isledigini BiLerek sevdim
Seni kis gecelerinin o soguk yataginda birlikte uyuyup beni isittigin
Yaz sicaginda uyuyamayip sikintilarim oldugun
Ve rüyalarimda bulustugumuz gecelerde sevdim
Seni ellerinden tutup kanimin kaynadigi
Kalbimin yerinden firlayacagini hissettigim anlarda
O Islak dudaklarinla beni Sevdigini söyleyecegin anları düsünerek sevdim
Ben seni o sensiz anlardaki bos ve degersiz geçen dakikalarda
Kayip zamanlarimizda, seni Arayip bulamadigim
Çaresizlik içinde olduğum, içki sofralarini dost bildigim anlarda sevdim
Sen ne kadar uzak olsan da,
Aramizdaki kilometreler nasil çoksa
Bende seni o kadar yoğun ve o denli çok sevdim
Seni Kalbimde yanan ateşin ile
Zihnimde oluşan Hayallerin o ay parçası çehrenle
Bana derinden bakan o gözlerindeki isiltiyi görecegim anları beklerken
Kalbimin Yanıp tutustugu anlarda
Gelip o bu atesi alevlendirerek
Bana sarilarak beni Sevdigini söyleyecegin anları düsünerek sevdim
Korkuyorum!
Hakkettigin mutluluğu sana verememekten korkuyorum.
Seni beni sevdiginden fazla sevememekten korkuyorum.
Senin Sevgine LAYIK OLDUKTAN SONRA baskalari tarafindan o sevgiyi KAYBETMEKTEN korkuyorum.
Seni KAYBETMEKTEN korkuyorum derken Kazandım.
Aramizdaki Maneviyat haricindeki uçurumlardan korkuyorum.
Senin kalbini daha fazla kirmaktan korkuyorum.
O temiz ve masum göz yaslarini daha fazla akitmaktan korkuyorum.
Evet korkuyorum;
KAYBETMEKTEN seni, seni daha fazla üzmekten ...
Sana kendimi ifade edememekten korkuyorum.
Yada anlasilmaktan korkuyorum yanlış.
Uçurumun kenarında yalnız kalmaktan korkuyorum.
Dostluguna doyamadan uluorta yalnız kalmaktan korkuyorum.
Yüreğimdeki o ince sizinin bir gün çogalmasindan ve beni sarmasindan korkuyorum.
Sevgi denen güzelliginin bir gün beni terk etmesinden korkuyorum.
Dostluğun olup yerine nefretin yesermesinden korkuyorum.
Korkuyorum evet;
seni KAYBETMEKTEN ve seni daha fazla üzmekten ...
Bir çiçek misali ne ellemeye nede koparmaya kıyamıyorum uzaktan seyrediyorum çünkü;
Seni daha fazla incitmekten korkuyorum.
Ömründe yaşadığın mutluluğu huzuru sana yasatamamaktan korkuyorum.
Kalbimden sana fazlasını verememekten korkuyorum.
Sonunda sana gözyasindan başka bir şey birakamamaktan korkuyorum.
Seni sevmekten değil;
dostlugunu suiistimal etmekten,
Seni KAYBETMEKTEN ve değerini bilememekten ve Yüce Rabbime hesap verememekten korkuyorum.
Belki de çok fazla korkuyorum ...
ÇÜNKÜ; BEN İLK DEFA SEVİYORUM ...
Atilla İLHAN
